Project blogboek |De laatste keer dat…

Samen met een aantal andere bloggers hebben we afgesproken om iedere woensdag een artikel te schrijven geïnspireerd door de lijstjes met blog ideeën die in het blogboek staan. Iedere week iets anders en iedereen doet het op zijn eigen manier dus krijg je hele afwisselende artikelen met dezelfde onderwerpen. Inderdaad dit artikel vind je de links naar de andere bloggers die hieraan meedoen.

De opdracht voor vandaag was: maak een lijstje met laatste keren. De laatste keer dat je moest huilen bijvoorbeeld. En dan is het natuurlijk wel zo leuk om deze ook toe te lichten. Ik heb een paar laatste keren voor je op een rijtje gezet en ze toegelicht.

De laatste keer dat je moest huilen. 

Ja, laat ik daar dan ook maar mee beginnen he. De laatste keer dat ik moest huilen. Dat was vorige week. Of nou ja, echt huilen. Ik was geëmotioneerd door een berichtje dat ik op Facebook las en daarbij verloor ik een traan. Het was een berichtje van de verloskundige die wij hadden tijdens de zwangerschap van Bjarne. Normaal plaatsen zij altijd leuke berichten aangezien ieder kindje dat geboren wordt door hen op Facebook vermeld wordt. Maar dit keer hadden ze een berichtje staan dat ze ook stil willen staan bij de zwangerschappen waarbij het niet goed gaat. Of waarbij na de bevalling iets misgaat. De manier waarop dat geschreven was ontroerde me. Want inderdaad, je staat zovaak alleen maar stil bij het wonder dat een baby er is. Dat blijft een groot wonder.

Het laatste gerecht dat je klaarmaakte. 

Dat was heel toevallig gisteren. Normaal is Daphne degene die kookt maar gisteren heb ik dat gedaan. Ik maakte lasagne Bolognese. Je weet wel, zo’n pak wereldgerechten en extra lasagnebladen want anders heb je wel heel weinig laagjes. Ik weet niet hoe het kan, maar ik had al minder water toegevoegd aan de mix en verder me wel aan alle ingrediënten gehouden. En toch was de mix nog erg waterig toen de lasagne uit de oven kwam. Maar goed, het smaakte wel en dat is toch het belangrijkste.

Het laatste waar je trots op was. 

Dat ik vorige week maandag toch eindelijk een mooie nieuwe broek vond. Broeken kopen is namelijk een ramp voor me. Ik heb namelijk altijd het probleem dat een broek of te groot of te klein is. Krijg ik hem in de taille wel gewoon dicht, dan past hij vaak niet bij mijn buik. Maar koop ik een broek die om de buik goed zit, dan is hij vaak te groot in de taille en zakt hij gegarandeerd af. En dus heb ik altijd een riem om. Maar nu heb ik een broek gevonden die redelijk goed zit in zowel de taille als de buik.

De laatste keer dat ik mijn geboortestad bezocht

Hier kom ik natuurlijk nog vrij regelmatig aangezien mijn ouders, oma’s, zus en zwager met kids en mijn andere zusje part-time daar nog wonen. De laatste keer dat ik in Assen was, was daarom ook afgelopen weekend. Mijn moeder is al 40 jaar werkzaam voor Albert Heijn en gaf daarom een feestje met aansluitend een etentje. En dus waren wij van de partij. Daarna hebben we nog twee dagen bij mijn ouders doorgebracht. De volgende keer dat we weer gaan is alweer gepland en ik kijk er nu al weer naar uit.

Andere bloggers

Zoals ik al zei zijn er nog meer bloggers die aan het project mee doen.Ik heb hun namen in willekeurige volgorde voor je onder elkaar gezet met een link naar hun artikelen. Het zou leuk zijn als je hun artikelen ook zou lezen. En natuurlijk ben ik heel benieuwd naar jou laatste keren!

• Simone
• Nicky
• Lotte
• Bianca
• Renee

---